Ara Dinlenme – Kanunun Aksinin İspatının Mümkün Olduğu Hk.

T.C.
Yargıtay
9. Hukuk Dairesi
Esas No. :2016/15743
Karar No. : 2020/3951

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, davacının davalı üst işveren T.C. … emrinde en son alt işveren … Özel Güvenlik Şirketine bağlı olarak 07/11/2008 tarihinden itibaren belirsiz süreli hizmet akdi ile ara vermeksizin özel güvenlik görevlisi olarak 15/08/2013 tarihine kadar çalıştığını, müvekkilinin 02/08/2013 tarihinde evlendiğini ve iş akdini 15/08/2013 tarihi itibariyle feshettiğini, müvekkilinin çalıştığı dönemde kullandırılmayan yıllık ücretli izinlerinin de ödenmediğini, çalıştığı dönem içinde en az her gün yarım saat ve haftada 3 saat fazla mesai yaptığını, fazla mesai ücretlerinin de ödenmediğini, son net maaşının 1.060,00 TL olduğunu iddia ederek, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.

B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davacının evlilik nedeniyle işten ayrıldığını, davacı ile müvekkili arasında iş akdi bulunmadığını, davacıya yüklenici firma tarafından kıdem tazminatı ödemesi yapılmadığını, davacının 08/11/2008-18/08/2013 tarihleri arasında yüklenici şirket personeli olarak kurum yurtlarında çalıştığını, davanın haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

D) Temyiz: Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.

E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı işçi fazla çalışma isteğinde bulunmuş, mahkemece haftada 3 saat fazla çalışma yaptığının kabulüyle isteğin kabulüne karar verilmiştir. İşyerinde günde üç vardiya çalışma sistemi uygulandığı taraflar arasında tartışmasızdır. Dava dilekçesinde günde 8 saat çalışıldığı kabul edilmiş ancak ara dinlenmesi verilmediği, günün 8 saatini sürekli mesaide geçirdiği iddia edilerek fazla çalışma ücreti talep edilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ara dinlenme süresi düşülmeksizin günlük 8 saat ve haftalık 6 gün çalışma esasına göre haftada 48 saat çalışmanın varlığı belirtilerek haftada 3 saat fazla çalışma hesabı yapılmıştır. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 68. maddesine göre günlük 7,5 saate kadar olan çalışmalarda yarım saat, 7,5 saati aşan çalışmalarda 1 saat ara dinlenme süresi düşülmelidir. Salt davacı tanıklarının anlatımlarıyla işyerinde ara dinlenme yapılmadığının kabulü isabetli değildir. Davalı tanıkları ya da diğer nitelikli delillerle ispatı halinde ara dinlenme süresinin kanunda yazılı olandan daha az kullandırıldığı ya da hiç tanınmadığı sonucuna varılabilir. Somut uyuşmazlıkta, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 68. maddesindeki ara dinlenme süresi düşüldüğünde davacının haftalık 45 saati aşan çalışmasının bulunmadığı anlaşılmakla, fazla çalışma ücreti isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.

F) Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 09/03/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.